Mijn naam is Nuray. Ik ben getrouwd met Ali Caglar en wij hebben 3 kinderen: Acelya, Berkay en Elisa.
Ik ben net als mijn man opgegroeid in een eenvoudig mijnwerkersgezin. Daar kwam het zorgen voor voldoende brood op de plank altijd op de eerste plaats. Voor zaken als hobby's of de zorg voor het milieu bleef er weinig tijd en aandacht over. Onze ouders hadden het ook niet makkelijk met de Nederlandse taal. Sensibiliseringscampagnes of media-aandacht rond dit soort zaken gingen dan ook grotendeels aan hen voorbij.
Maar op mij hebben die boodschappen wel een effect gehad. Misschien ook wel omdat ik van nature uit erg bezorgd was om mijn omgeving, milieu en medemens.
Na mijn huwelijk ben ik mij nog meer bewust geworden van het feit dat ik mijn steentje kan bijdragen, zelf iets wezenlijks kan verbeteren aan onze leefomgeving. Daarbij speelde het engagement van mijn man ongetwijfeld een belangrijke rol. Hij werd politiek actief en kreeg een belangrijke plaats in ons stadsbestuur. Eerst als Schepen bevoegd voor Leefmilieu en Duurzame Ontwikkeling, nadien voor Openbare Werken.
Deels uit eigen overtuiging, deels vanuit de publieke voorbeeldfunctie van mijn man, zijn wij anders beginnen leven en onze kinderen milieubewuster gaan opvoeden: afval sorteren, geen water- of energieverspilling, ... Wij voelen ons daar erg goed bij. Niet alleen hebben we zelf veel bijgeleerd, we plukken er ook dagelijks de vruchten van.
